මේ තරම් සියුමැලිද කළු ගල
සිතන්නටවත් බැරි නිසා
මම ගියා අවුකන බුදුන්ටත්
(දෑස් දුන් මිනිසා සොයා)...//
කලා වැව ලග ඉළුක් හෙවනක
මැටි පිලක පැදුරක් එලා
රිදුම් පිරිමදිමින් බලයි ඔහු
(මැරෙන ඉපදෙන රළ දිහා...//)
ඉසුරු මුණියේ නුඹ තැනූ
පෙම්බරිය කොතැනද කියා
මා ඇසු විට හිනැහුනා ඔහු
(තවම තනිකඩ යැයි කියා)....//
මේ තරම් සියුමැලිද........
ගායනය : සුනිල් එදිරිසිංහ
